حکمت31نهج البلاغه

حکمت31 وَسُئِلَ عَنِ الْإِیمَانِ‏ بخش اول‏ الْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ، وَالْیَقِینِ، وَالْعَدْلِ، وَالْجِهَادِ وَالصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ، وَالشَّفَقِ، وَالزُّهْدِ، وَالتَّرَقُّبِ فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّهِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ؛ وَمَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ؛ وَمَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِیبَاتِ؛ وَمَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَیْرَاتِ وَالْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى‏ أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَهِ الْفِطْنَهِ، وَتَأَوُّلِ الْحِکْمَهِ، وَمَوْعِظَهِ الْعِبْرَهِ، وَسُنَّهِ الْأَوَّلِینَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِی الْفِطْنَهِ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ؛ وَمَنْ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ عَرَفَ الْعِبْرَهَ؛ وَمَنْ عَرَفَ الْعِبْرَهَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِی الْأَوَّلِینَ وَالْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ، وَغَوْرِ الْعِلْمِ، وَزُهْرَهِ الْحُکْمِ، وَرَسَاخَهِ الْحِلْمِ، فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ؛ وَمَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُکْمِ؛ وَمَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ وَعَاشَ فِی النَّاسِ حَمِیداً وَالْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَالنَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَالصِّدْقِ فِی الْمَوَاطِنِ، وَشَنَآنِ الْفَاسِقِینَ فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِینَ، وَمَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْکَافِرِینَ؛ وَمَنْ صَدَقَ فِی الْمَوَاطِنِ قَضَى‏ مَا عَلَیْهِ، وَمَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِینَ وَغَضِبَ لِلَّهِ، غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَأَرْضَاهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ ✅ترجمه✳️ امام علیه السلام درباره ایمان سؤال شد فرمود ایمان بر چهار پایه استوار است بر صبر و یقین و عدالت و جهاد صبر از میان آنها، بر چهار شعبه استوار است؛ بر اشتیاق، ترس، زهد و انتظار آن‏کس که مشتاق بهشت باشد، شهوات و تمایلات سرکش را به فراموشى مى‏سپارد و آن‏کس که از آتش جهنم بیمناک باشد از گناهان دورى مى‏گزیند و کسى که زاهد و بى‏اعتنا به دنیا باشد مصیبت‏ها را ناچیز مى‏شمرد و آن‏کس که انتظار مرگ را مى‏کشد براى انجام اعمال نیک سرعت مى‏گیرد یقین نیز بر چهار شاخه استوار است بر بینش هوشمندانه و عمیق و پى بردن به دقایق حکمت و پند گرفتن از عبرت‏ها و اقتدا به روش پیشینیان صالح کسى که بینایى هوشمندانه داشته باشد حکمت و دقایق امور براى او روشن مى‏شود و کسى که دقایق امور براى او روشن شود عبرت فرا مى‏گیرد و کسى که درس عبرت گیرد چنان است که گویا همیشه با گذشتگان بوده است عدالت نیز چهار شعبه دارد فهم دقیق، علم و دانش عمیق، قضاوت صحیح و روشن و حلم و بردبارى راسخ کسى که درست بیندیشد به اعماق دانش آگاهى پیدا مى‏کند و کسى که به عمق علم و دانش برسد از سرچشمه احکام، سیراب مى‏گردد و آن کس که حلم و بردبارى پیشه کند گرفتار تفریط و کوتاهى در امور خود نمى‏شود و در میان مردم با آبرومندى زندگى خواهد کرد