کامنت مهم ☆

دیروز سر جلسه مشاوره با یکی از عزیزان پزشک که تازه وارد سیستم کار و طبابت شده حرف روی این موضوع بود که چرا بعد از یک سال کار کردن و شیفت های 12 ساعته هنوز درآمد و کارانه 12 ماه اخیرش واریز نشده و نمیتونه اقدام کنه برای کارهای مهاجرتش چون سرمایه کافی نداره و کلی اعتراض داشت به این موضوع که سیستم باعث شده کلی از زمانش هدر بره … کاری به اشتباه بودن سیستم و وضعیت بد ندارم چون خودم هم از همین شرایط اومدم بیرون و اقدام کردم یادمه که ماهی با حقوق 4 میلیون فقط کار میکردم در مرکز اصلی کرونا به مدت دو سال ، ولی بحث اصلی این هست که اگر شرایط بد بود و سیستم برای ما باب میل نبود ما باید در همون مسیر درجا بزنیم و شرایط بد حاکم باشه بر وضعیت مالی و آزادی ما ؟ پس اون موقع تکلیف خلاقیت چی میشه ؟ برای خودم آشنایی با دنیای ارز دیجی تال و متاورس و سوشال مدیا خیلی راحت کار دوسال رو در یک شب جبران کرد ، اما یادمه تا به اون مرحله رسیدم کلی ضرر مالی و استرس کشیدم چون آموزش ندیده بودم ولی همه اینها فقط و فقط در یک شب جبران شد چون یک مشاور و استاد خوب سر راهم قرار گرفته بود الان که دارم مقایسه میکنم اگر من قرار بود با همون وضع قبلی به طبابت ادامه بدم و گلایه کنم از شرایط الان آلمان که هیچ توانایی موندن در تهران هم نداشتم عزیز دلم اگر شرایط بده کسی نمیگه که تو مقصری ، ولی اینو بدون اکر بخوای تو‌همین شرایط تو سطح قربانی بمونی و از شرایط بد بگی که باعث و بانی این بوده، هیچ رشدی برای تو نیست رشد کردن زور زدن نمیخواد تغییر ذهنیت میخواد drfrya hamzezadeh