دنیامی گرشا رضایی

من جاى تمام کسانى که دلتنگ نمى شوند من جاى تمام کسانى که بى تابِ چشمهایت نیستند من جاى تمام کسانى که گفتند دوستت دارم و تو ماندى و آنها نماندند من جاى تمام بوسه هاى ِ نیمه راه آغوش هاى جا مانده جاى تمامِ -یادم تو را فراموش-ها من اصلا جاى خودِ خدا هم دلم برایت تنگ شده بگذار مردم بگویند کفر مى گوید گفتم مردم ؟ اصلا من را چه به مردم من را همان خدا که چشمان تو را آفرید تا من دیوانه شوم کافیست همه چیز زیر سر همین خداست که تو را بى هیچ دلیلى انقدر براى دلِ من عزیز کرده که حتى به وقت دلگیرى، دلتنگت باشم همین خدایى که مى داند تو گذرت هم این حوالى نمى خورد اما باز کلمات را مجبور به نوشتن براى تو مى کند من جاى تمام کسانى که کنارت هستند جاى تمام کسانى که تو را مى بینند جاى تمام کسانى که در قاب چشمانت جا دارند جاى تمام کسانى که تو هر روز از حوالى شان گذر مى کنى دلم برایت تنگ شده متن عادل دانتیسم ⁦♡