رضا یزدانی با نام آدم یه جاهایی رو مجبوره

اشکاتو کی میشمره وقتی که، دستای من از گونه هات دوره رفتن همیشه اختیاری نیست آدم یه جاهایی رو مجبوره فکر کن همیشه مال من باشی، دنیا مگه از این زیباترم میشه تو خیلی چیزهارو نمیفهمی، من خیلی حرفارو سرم میشه امروز اگه از من جدا باشی، دلواپس فردای تو نیستم دنیات شبیه روزگارم نیست، من مرد رویاهای تو نیستم میرم با اینکه عاشقت هستم، با اینکه چشمای تری دارم ای کاش بفهمی که برای تو، آرزو های بهتری دارم خندت تو خونه م جا نمیگیره، سهم تو خورشیده نه خاموشی من عاشقانه میگذرم از تو، گاهی چه دلچسب فراموشی باورکن این روزا به غیر ازمن، چیزی تو رویاهات اضافی نیست باید با قرصام مهربون تر شم، بعد از تو روزی دوتا کافی نیست ما قول دادیم مال هم باشیم، ما قول دادیم اینو میدونم با گریه میگیم مرده و قولش، نامردم و قولم رو میشکونم مثل فرشته ها شدی امشب، تو این لباس روشن توری با گریه گم میشم تو مهمونا، دیدی یه جاهایی رو مجبوری