آهنگ احمد سلو فیک

این خنده هام بی روح و بی حسن با غم میاد میشینه رو فیسم مث دوست دارمات که به من میگفتی فیکن نگو میدونم میدونم تو نمیدونی چی اومد به سرم جونم نه میتونم اون دو تا چشماتو از یاد ببرم دورم از غروروم چیزی نمونده به جز این دل داغونم به یه دروغ قشنگ مث بچگیات قلبتو دادی شدی یه عکس قدیمی تو خاطره هام بعد تو با کی آخه من بخندم با دلم چرا من بجنگم دیگه دارم میرم از دست میرم یه جایی که برنگردم میزنم پرسه تو خیابونای این شهر فقط یه عکسه اونی که تو آینس من نیستم دلو به دریا زدم که غمات بشه کم آخه عاشقتم فقط بخاطر اینکه بخنده چشات نیاد خواب به چشات جون دلم تو یچیزی بگو تو بمن یکم قانع بشم تو که میدونی شاه قلب منی نذار یه خاطره شم