“امروز نه آغاز و نه انجام جهان است ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است گر مرد ره

“امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است “…
امروز هوشنگ ابتهاج ، سایه‌سار شعر و ادب و موسیقی ما، به دیاری کوچید که بسیاری از همپالکیان دیرینش، جلوتر به آنجا پریده بودند و او فغان برمی‌آورد که
…همه مرغان هم‌آواز پراکنده شدند
آه از این باد بلاخیز که زد در چمنم …
از برای چند دقیقه به یاد سایه بودن به تصنیف به یاد عارف گوش میدهیم که مثلث قدرتمندِ تمام کوچیده‌ی موسیقی سنتی ما ، یعنی ابتهاج و لطفی و شجریان ، آنرا در آواز بیات ترک سرودند و نواختند و خواندند…
یادشان گرامی