دکلمه هوشنگ ابتهاج ♥️ ℒℴνℯ ♥️
مجال
بی رحمانه اندک بود و
واقعه سخت نامنتظر
از بهار
حظّ ِ تماشایی نچشیدیم،
که قفس
باغ را پژمرده می کند
از آفتاب و نفس
چنان بریده خواهم شد
که لب از بوسه ی ناسیراب
برهنه
بگو برهنه به خاک ام کنند
سراپا برهنه
بدان گونه که عشق را نماز می بریم، ــ
که بی شایبه ی حجابی
با خاک
عاشقانه
در آمیختن می خواهم
احمدشاملو
دکلمه هوشنگابتهاج
♥️ ℒℴνℯ ♥️